บทสวดโพชฌังคปริตร คาถามงคลขจัดโรคภัยไข้เจ็บ พร้อมคำแปล
บทสวดโพชฌังคปริตร เป็นคาถาพุทธมนต์เสริมสิริมงคล ที่นิยมสวดให้ตัวเอง รวมถึงสวดต่ออายุผู้ป่วย เพราะเชื่อว่าจะช่วยเสริมสร้างกำลังใจ และช่วยขจัดอาการป่วยไข้ (ตามเรื่องเล่าสมัยพุทธกาล) ทำให้คนส่วนใหญ่มักสวดคาถาโพชฌังคปริตร ในโอกาสสำคัญต่างๆ เช่น วันเกิด หรือวันปีใหม่ เนื่องจากบทสวดนี้ มีความหมายในการอำนวยอวยพรให้ผู้ฟังมีความสุขสวัสดี และ ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บนั่นเอง
โพชฌังคปริตร หมายถึง "ธรรมที่เป็นองค์แห่งการตรัสรู้" ถือเป็นหลักธรรมที่เปรียบดั่งพุทธมนต์ ที่ช่วยให้คนป่วยหายจากโรคภัยไข้เจ็บเมื่อได้ฟังบทสวดนี้
ประวัติความเป็นมาของบทสวดโพชฌังคปริตร มีเรื่องเล่าว่าในสมัยพุทธกาล "พระสัมมาสัมพุทธเจ้า" เสด็จไปเยี่ยม "พระมหากัสสปะ" และ "พระโมคคัลลานะ" ที่กำลังอาพาธ โดยพระพุทธเจ้าทรงแสดงธรรมสัมโพชฌงค์ 7 ให้สดับรับฟัง ปรากฏว่าพระมหากัสสปะ และพระโมคคัลลานะ ก็หายจากอาการอาพาธ
นอกจากนี้ มีครั้งหนึ่งที่พระพุทธเจ้าประชวร จึงตรัสให้พระจุนทะเถระแสดงธรรมโพชฌงค์ 7 ซึ่งต่อมาพระพุทธเจ้าก็ทรงหายจากอาการประชวรเช่นเดียวกัน
นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา จึงมีความเชื่อว่าหลักธรรมสัมโพชฌงค์ 7 เป็นธรรมชั้นสูงด้านปัญญา ที่ช่วยให้ปัญญาผ่องใส ช่วยเยียวยาจิตใจที่มีความเชื่อมโยงกับร่างกายได้ ทำให้มีบทสวดที่เรียกว่า "โพชฌังคปริตร" มักนิยมสวดเป็นพุทธมนต์แก่คนป่วย รวมถึงนำมาสวดในวาระสำคัญต่างๆ
สำหรับ สัมโพชฌงค์ 7 ซึ่งเป็นธรรมที่เป็นองค์แห่งการตรัสรู้ มี 7 ประการ ดังนี้
1. สติ : ความระลึกได้
2. ธัมวิจยะ : การสอดส่องเลือกเฟ้นธรรม
3. วิริยะ : ความเพียร
4. ปีติ : ความอิ่มเอมใจ
5. ปัสสัทธิ : ความสงบกายใจ
6. สมาธิ : ความตั้งใจมุ่งมั่น
7. อุเบกขา : ความวางใจเป็นกลาง
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต
อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
(3 จบ)
โพชฌังโค สะติสังขาโต ธัมมานัง วิจะโย ตะถา
วิริยัมปีติปัสสัทธิ โพชฌังคา จะ ตะถาปะเร
สะมาธุเปกขะโพชฌังคา สัตเตเต สัพพะทัสสินา
มุนินา สัมมะทักขาตา ภาวิตา พะหุลีกะตา
สังวัตตันติ อะภิญญายะ นิพพานายะ จะ โพธิยา
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โสตถิ เต โหตุ สัพพะทาฯ
เอกัสมิง สะมะเย นาโถ โมคคัลลานัญจะ กัสสะปัง
คิลาเน ทุกขิเต ทิสวา โพชฌังเค สัตตะ เทสะยิ
เต จะ ตัง อะภินันทิตวาโรคา มุจจิงสุ ตังขะเณ
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โสตถิ เต โหตุ สัพพะทาฯ
เอกะทา ธัมมะราชาปิ เคลัญเญนาภิปีฬิโต
จุนทัตเถเรนะ ตัญเญวะ ภะณาเปตวานะ สาทะรัง
สัมโมทิตวา จะ อาพาธา ตัมหา วุฏฐาสิ ฐานะโส
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โสตถิ เต โหตุ สัพพะทาฯ
ปะหินา เต จะ อาพาธา ติณณันนัมปิ มะเหสินัง
มัคคาหะตะกิเลสา วะ ปัตตานุปปัตติธัมมะตัง
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โสตถิ เต โหตุ สัพพะทาฯ
โพชฌงค์ 7 ประการ คือ สติสัมโพชฌงค์ ธรรมวิจยะสัมโพชฌงค์ วิริยสัมโพชฌงค์ ปีติสัมโพชฌงค์ ปัสสัทธิสัมโพชฌงค์ สมาธิสัมโพชฌงค์ และอุเบกขาสัมโพชฌงค์
7 ประการเหล่านี้ เป็นธรรมอันพระมุนีเจ้า ผู้ทรงเห็นธรรมทั้งปวง ตรัสไว้ชอบแล้ว อันบุคคลเจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อความตรัสรู้ และเพื่อนิพพาน ด้วยการกล่าวคำสัตย์นี้ ขอความสวัสดี จงบังเกิดมีแก่ท่าน ตลอดกาลทุกเมื่อ
ในสมัยหนึ่ง พระโลกนาถเจ้า ทอดพระเนตรเห็นพระโมคคัลลานะ และพระมหากัสสปะเป็นไข้ ได้รับความลำบาก จึงทรงแสดงโพชฌงค์ 7 ประการ ให้ท่านทั้งสองฟัง
ท่านทั้งสองนั้น ชื่นชมยินดียิ่ง ซึ่งโพชฌงคธรรม ก็หายโรคได้ในบัดดล ด้วยการกล่าวคำสัตย์นี้ ขอความสวัสดี จงบังเกิดมีแก่ท่าน ตลอดกาลทุกเมื่อ
ในครั้งหนึ่ง องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ประชวรเป็นไข้หนัก รับสั่งให้พระจุนทะเถระ กล่าวโพชฌงค์นั้นนั่นแล ถวายโดยเคารพ ก็ทรงบันเทิงพระหฤทัย หายจากพระประชวรนั้นได้โดยพลัน
ด้วยการกล่าวคำสัตย์นี้ ขอความสวัสดี จงบังเกิดมีแก่ท่าน ตลอดกาลทุกเมื่อ อาพาธทั้งหลายนั้น ของพระผู้ทรงคุณอันยิ่งใหญ่ทั้งสามองค์นั้น หายแล้วไม่กลับเป็นอีก ดุจดังกิเลส ถูกอริยมรรคกำจัดเสียแล้ว ถึงซึ่งความไม่เกิดอีกเป็นธรรมดา
ด้วยการกล่าวคำสัตย์นี้ ขอความสวัสดี จงบังเกิดมีแก่ท่าน ตลอดกาลทุกเมื่อ
หลังจากจบบทสวดโพชฌังคปริตร ให้ทำจิตใจให้เป็นสมาธิ เจริญสติปัญญา เชื่อว่าจะช่วยปัดเป่าความทุกข์กายไม่สบายใจ พร้อมอำนวยพรอันเป็นมงคลสุขสวัสดีให้ทั้งแก่ผู้สวด และผู้รับฟังคาถาแห่งธรรมดังกล่าว
#บทสวดโพชฌังคปริตร
#คาถามงคลขจัดโรคภัยไข้เจ็บ
ที่มา : https://www.thairath.co.th/horoscope/belief/2279690
