การบอกเลิกสัญญา หรือผิดสัญญาหมั้น

การบอกเลิกสัญญา หรือผิดสัญญาหมั้น

การบอกเลิกสัญญา หรือผิดสัญญาหมั้น (i DO)

สัญญาหมั้น...ไม่เป็นเหตุการณ์บังคับให้ทำการสมรส และไม่ก่อให้เกิดหน้าที่ต้องอยู่กินร่วมกันเหมือนหน้าที่ของสามีภรรยา หากชายหญิงแม้เป็นคู่หมั้นกันแล้วต้องการที่จะล้มเลิกข้อผูกมัดระหว่างกันเอง...ก็สามารถทำได้ ส่วนของหมั้นและสินสอดนั้น จะแบ่งหรือคืนกันอย่างไรก็ได้

แต่ถ้าการหมั้นนั้นเป็นผู้เยาว์ทำการหมั้นกันเอง โดยไม่ได้รับความยินยอมและมีการบอกล้าง สัญญาหมั้นสิ้นสุดเพราะความตายของคู่หมั้นก่อนสมรส ฝ่ายที่มีชีวิตอยู่จะเรียกค่าทดแทนไม่ได้ กรณีชายหญิงคู่หมั้นตายพร้อมกัน เช่น ไปเที่ยวต่างประเทศเครื่องบินตกทั้งคู่เสียชีวิตพร้อมกัน ฝ่ายหญิงไม่ต้องคืนของหมั้นให้แก่ฝ่ายชาย

การหมั้นที่เกิดจากการข่มขู่ กลฉ้อฉล หรือสำคัญตัวผิด คู่หมั้นอีกฝ่ายหนึ่งสามารถบอกเลิกสัญญาหมั้นได้ โดยถือว่ามี "เหตุสำคัญ" ฝ่ายที่ถูกบอกเลิกจะเรียกค่าทดแทนไม่ได้ แตกต่างจากการผิดสัญญาหมั้น ซึ่งฝ่ายผิดต้องรับผิดและชดใช้ค่าทดแทนตามที่กฎหมายกำหนดไว้

ซึ่งคำว่า "เหตุสำคัญ" หมายถึง เหตุอันจะมีผลให้การใช้ชีวิตสมรสร่วมกันดำเนินไปอย่างไม่สงบสุข เช่น เป็นโรคติดต่อร้ายแรง สภาพแห่งกายไม่สามารถให้กำเนิดบุตร เสียโฉม หรือผิดตัว เป็นต้น

ทั้งนี้ หากฝ่ายชายบอกเลิกสัญญาหมั้น ฝ่ายหญิงต้องคืนของหมั้น แต่ถ้าผู้หญิงเป็นฝ่ายบอกเลิกไม่ต้องคืนของหมั้นให้แก่ชาย การบอกเลิกเพียงฝ่ายเดียวในกรณีไม่มีเหตุสำคัญย่อมไม่มีผล แต่เมื่อการบอกเลิกสัญญาหมั้นเป็นผลแล้ว จะเรียกค่าทดแทนไม่ได้

การผิดสัญญาหมั้น

สำหรับ "การผิดสัญญาหมั้น" หมายถึง การทำผิดต่อคู่หมั้นโดยไม่มีเหตุอันควร อย่างเช่น ฝ่ายหญิงผิดสัญญาหมั้น โดยไปทำการหมั้นหรือทำการสมรสกับชายอื่น ฝ่ายชายผิดสัญญาหมั้น โดยมอบของหมั้นให้บ้างแล้ว และสัญญาว่าจะนำของหมั้นที่ยังขาดมามอบให้อีก ถ้าไม่นำมามอบให้ตามที่ตกลง จะถือว่าฝ่ายชายผิดสัญญาหมั้นก็ได้ หรือการที่ฝ่ายชายไปทำการหมั้นหรือทำการสมรสกับหญิงอื่น หรือทั้งฝ่ายชายและฝ่ายหญิงผิดสัญญาหมั้น โดยทั้งคู่ไม่สมัครใจทำการสมรสกัน หรือคู่หมั้นฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งได้กระทำชั่วอย่างร้ายแรงหลังการหมั้น เช่น ไปร่วมประเวณีกับคนอื่นเป็นประจำ กรณีที่ฝ่ายหญิงเป็นผู้ผิดสัญญาหมั้น ฝ่ายชายสามารถเรียกของหมั้นคืนได้ นอกเหนือจากการเรียกร้องให้ชดใช้ค่าทดแทน

ในการชดใช้ค่าทดแทนนั้น กฎหมายระบุให้เรียกร้องได้ เพื่อทดแทนความเสียหายต่อกายหรือชื่อเสียง ทดแทนความเสียหายเนื่องจากการใช้จ่ายหรือตกเป็นลูกหนี้ ในการเตรียมการสมรสโดยสุจริตและตามสมควร ทดแทนความเสียหายเนื่องจากการที่คู่หมั้นได้จัดการทรัพย์สิน หรือการอื่นอันเกี่ยวกับอาชีพ หรือการทำมาหาได้ของตนไปโดยสมควร ด้วยการคาดหมายว่าจะได้มีการสมรส เช่น ลาออกจากงานเพื่อมาดูแลครอบครัว เป็นต้น

การผิดสัญญาหมั้นนั้น มีอายุความ 6 เดือน นับแต่วันผิดสัญญาหมั้น ส่วนสิทธิเรียกร้องคำทดแทน มีอายุความนาน 6 เดือน ส่วนการเรียกร้องของหมั้นหรือสินสอดคืน มีอายุความนาน 10 ปี

 

 

 

 

 

 

ที่มา ::